Duygusal yeme, açlığa bağlı olmamakla birlikte olumsuz duyguları bastırmak, onlarla baş etmek veya düzenlemek amacıyla gıda tüketimine yönelme halidir. Başka bir deyişle, kişinin baş etmekte zorlandığı olumsuz duygu durumları karşısında fiziksel olarak hissedilen açlığın dışında duygularının da tetiklendiği bir yeme örüntüsüdür.
Kişi hayatında karşılaştığı endişe, yalnızlık, stres, üzüntü gibi duygulardan kaçmak ve duygusal ihtiyaçlarını karşılayabilmek için ani bir yeme isteği ile karşı karşıya kalıp yeme eylemine yönelebilir. Bu durum genellikle kişi farkına varmadan gerçekleştiği için sonrasında bu eylemden dolayı pişmanlık duyulabilir.
Duygusal yeme halinde olan bireyin onu tetikleyen faktörlerin farkına varması çok önemlidir. Aynı zamanda yaşadığı hangi durumların onu yeme eylemine yönlendirdiğini görmek ve yeme arzusuna eşlik eden hislerin farkına varmak önemli bir adım olacaktır.
-
Duygusal yeme; öfke, üzüntü, hayal kırıklığı, pişmanlık, stres, depresyon, kaygı gibi durumları kontrol etme çabası ile ani gelen bir yeme isteği ve aşırı yeme şeklinde görülür.
-
Bu tür durumlarda kendini gözlemleyerek aç değilken dahi aşırı yeme isteği uyanıyorsa öncelikle bu döngüyü tetikleyen duyguların fark edilmesi önemlidir.
-
Farkındalıkla yemek yeme alışkanlığının edinilmesi, her lokmada yavaşça tadına vararak yemek, uzun süre aç kalmamak
-
Yeme davranışının kontrolü, aperatiflerden kaçınmak, porsiyonları küçültmek
-
Kendini izleme, ne zaman, nerede ne yediğinin kaydedilmesi
-
Yemekleri oturarak sofra düzeninde yemek
-
Fiziksel aktivite düzeyinin arttırılması önemlidir.
Baş etmekte zorlanılan belli bir duygudurum varsa ve hayatınızda bu şekilde tekrarlayan bir döngü mevcutsa psikoterapi desteğinin alınması önemlidir.